Onze tweede wandeling beginnen wij weer op den Brink,

bij het Hotel Central,

thans in moderne stijl opgetrokken, maar voorheen het eenvoudige “Logement het Rechthuis”. Oorspronkelijk stond hier het rechtsgebouw,

dat Prins Willem III liet oprichten, toen hij in 1674 Hooge Ambachtsheer van Baarn en omliggende dorpen was geworden.

Wij slaan hier de Hoofdstraat

in. Onmiddellijk stond tot 1909 het Gemeentehuis; thans is het pand aangekocht als R.K. Vereenigingshuis “St. Nicolaas” geheeten. Daarnaast in het voormalige Postkantoor 

is thans het kantoor der Rijksbelastingen gevestigd. Aan het einde van de Hoofdstraat staan we aan ’t Tolhuisje

en zouden we rechtdoor

gaande, de Eem

bereiken. Maar hoe verleidelijk daar ginds dat echt Hollandsch landschap ons lokt, ditmaal nemen we links de Kerkstraat. Reeds terstond rechts trekt de villa “Eemwijk”

onze aandacht; hier is overleden de bekende beeldhouwer en schilder Prof. Stracke, die o.a. het standbeeld van Jan van Nassau heeft ontworpen. Zijn atelier 

ziet ge nog onmiddellijk aan den weg.

Weldra komen wij links aan de fraaie “St. Willibrordusschool”, een R.-Kath. school voor U.L.O. (geopend 1 Sept. 1921) en rechts aan de R.K. Kerk.

Treed eens het statige gebouw binnen

en bewonder vooral den artistiek geschilderde Kruisweg van den kunstschilder A. Brouwer, den schepper van het bekende Panorama Jeruzalem. Eerst omstreeks 1703 bouwden de Katholieken een zeer eenvoudig kerkje aan den Zandvoorweg, dat tot 1860 dienst heeft gedaan. Toen werd in de kom van ’t dorp een kerk gesticht. Doch door de toeneming van ’t aantal inwoners van Baarn werd ook deze kerk te klein, 

en hoe hecht en sterk zij was, zij werd afgebroken en door de tegenwoordige vervangen (30 Maart 1905 geconsacreerd). De Schutspatroon is
St. Nicolaas, wiens beeld boven den ingang prijkt.

Tegenover de kerk staat de R.-Kath. lagere school, de Sint-Aloysius-school

geheeten, die reeds op 15 Oct. 1895 geopend werd. Onzen weg vervolgende bereiken we spoedig een kruispunt 

van verschillende straten. Links de Brinkstraat met haar moderne winkels, de Weteringstraat rechts, die toegang verleent tot de nieuwe woningwijk “Ons Belang”

met straten naar allerlei schilders genoemd en die om de roode pannendaken in de wandeling het “rooie dorp” heet.

MEER HIEROVER  OP

Iets verder rechts zien we den Zandvoortweg,

die hoofdzakelijk door een arbeiderswijk voert en bij de Heemstralaan uitkomt; links ligt de Kampstraat met het kerkje van den Protestantenbond en iets verder links de Veldstraat met zijn statige kastanjeboomen. Voor ons eindelijk ligt de Dalweg, met een gewelf van dichte beuken, op een halfduistere zuilengang gelijkende. Rechts staat hier de fraaie “Koningin-Wilhelmina-school”

 een christelijke inrichting voor U.L.O., op 25 April 1922 geopend.

Iets verder ziet gij een fraaie villa “Middenbosch”

geheeten, de voormalige dameskostschool, die reeds van 1839 dagteekende. Den Dalweg in zijn buiging

 volgende bereiken wij stijgende den Eemnesserweg, steken dien over en slaan de Nieuwstraat in met haar vele winkels, die zich tot aan het Hotel Promenade 

voortrijen. Daar, op een kruispunt, lokt de heerlijke Prins Hendriklaan ons boschwaarts, doch wij weerstaan die verleiding tot later en wandelen recht door de lommerrijke Amalialaan in.

Deze laan leidt ons tusschen fraaie villa’s door, waarvan een een Friesche kamer bevat, met echt Friesch ameublement en antiquiteiten, n.l. no. 8, “Frisia State”; de eigenaar Jhr. Meijer zal ze belangstellenden gaarne laten zien. Zoo komen wij links langs het vorstelijke Hotel Zeiler,

op het schilderachtige Stationsplein.

Op het Cafe-terras boven het station heeft men een schoon gezicht op het Stationsplein en op de boschrijke omgeving. De nabijgelegen Bierhal 

bezit een lommerrijken tuin, waarin des zomers concerten worden gegeven. Het groote perk voor ’t station bevat een schat van Flora’s kinderen, evenals het gazon voor de Heerensocieteit. Uit het station komende zou ons het rechtsche hek naar den schaduwrijken Koningsweg brengen, maar wij houden meer rechts aan en bereiken na een paar minuten den Hilversumschen Straatweg. Daar aan den overkant is het Baarnsch Lyceum

gevestigd (sedert 1 Sept. 1919) oorspronkelijk in de trotsche villa, door de kunstminnende familie Teixeira de Mattos gebouwd. Dit Lyceum bleek voor Baarn zulk een levensbehoefte te zijn, dat er al spoedig achter de villa een nieuw en trotsch gebouw verrees, op 5 Mei 1923 ingewijd.

Bijna zouden wij ons laten verleiden den spoorweg-overgang over te steken en de breede Van Heutzlaan 

op te wandelen. Doch dan zou onze tocht te lang worden, en zoo keeren wij dus bij het Lyceum weer naar het dorp terug en wel door den Stationsweg, die ons langs het Oranjepark (eigendom der gemeente) en het fraaie Politie-Bureau 

weer op ons uitgangspunt terugbrengt, n.l. den Brink.